Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΕΖΟΥΡΑ

Εσείς πόσα παιδιά εκτιμάτε πως χωρούν στο σχολικό σας συγκρότημα; Δεν έχετε παρά να πάρετε τη μεζούρα και να ξεκινήσετε καταγραφή χώρων. Τώρα το πόσα τετραγωνικά μέτρα αντιστοιχούν ανά μαθητή-παιδί, είναι δική σας υπόθεση, αφού είναι προσωπική σας υπόθεση. Πλέον το υπουργείο ζητά στο ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής, γνωστότερο ως ''survey'' τη ΔΙΚΗ ΣΑΣ εκτίμηση για τη μέγιστη χωρητικότητα μαθητών. 

Για άλλη μια φορά όμως η ανοργανωσιά είναι υπερβολική και οι δυσχέρειες πολλές καθώς δεν παρέχονται διευκρινιστικές οδηγίες. 

Για παράδειγμα, δεν ορίζεται το μέγιστο ύψος και όγκος κάθε παιδιού, γεγονός που οφείλει να λάβει υπόψη της η εκπαιδευτική πολιτική ηγεσία προκειμένου οι μετρήσεις να είναι ακριβείς. Γι' αυτό προτείνω να προωθηθεί άμεσα ένα υπόδειγμα-μοντέλο μαθητή-παιδιού με συγκεκριμένες διαστάσεις που δεν θα καταλαμβάνει επιπρόσθετο χώρο από τον αναλογούντα! Σε άλλη περίπτωση μια καλή ιδέα είναι να επιβάλλεται φόρος κατάληψης επιπρόσθετου δημόσιου χώρου.

Δεν παρέχονται πληροφορίες για το αν ο μαθητής-παιδί θα έχει χώρο καθιστός ή όρθιος. Προτείνω να παραμένουν όρθιοι καθ' όλη τη διάρκεια της σχολικής ημέρας οι μαθητές-παιδιά, προκειμένου να μην σπάνε καρέκλες, να μην γράφουν/ζωγραφίζουν θρανία, να γυμνάζονται ταυτόχρονα με το μάθημα και φυσικά να αφήνουν ελεύθερο χώρο για να προστεθούν από τον Σεπτέμβριο και επιπλέον μαθητές στην τάξη τους.

Δεν προσδιορίζεται αν στις μετρήσεις θα καθορισθεί και κοινόχρηστος χώρος εντός σχολικών συγκροτημάτων. Δηλαδή, εντός αιθουσών θα υπάρχει διάδρομος; Αν, μακριά από εδώ, συμβεί οτιδήποτε στο σχολείο και απαιτηθεί άμεση εκκένωση, θα πρέπει να υπάρχει διάδρομος διαφυγής; Μήπως θα πρέπει να ελεγχθεί η δυνατότητα εκκένωσης από τα παράθυρα ή με αυτόματους εκτοξευτήρες/καθίσματα ανάλογα με τους πιλότους μαχητικών αεροπλάνων; 

ΕΛΕΟΣ. Η πλέον νοσηρή φαντασία δεν θα μπορούσε να φτιάξει τέτοια εφιαλτικά σενάρια στην Ελληνική εκπαίδευση του 21ου αιώνα! Τί σχεδιάζουν, σκεφτείτε το μόνοι σας. Για τους συναδέλφους που θεωρούν πως δημιουργούμε και σπέρνουμε φόβο για να συγκινήσουμε (ως συνδικαλιστές) και να προσελκύσουμε μάζες στις συνελεύσεις, στις εκλογές κλπ, μην ανησυχείτε καθόλου. Μπορείτε να πιστεύετε πως η προωθούμενη εκπαιδευτική πολιτική στόχο έχει την ανέγερση νέων σχολείων, νέων αιθουσών κλπ και όχι τη δημιουργία μποτιλιαρίσματος εντός σχολείων. Οι υπόλοιποι όμως, τί λέτε; 

Απορώ πραγματικά αν υπάρχει έστω και ένα στέλεχος σ' αυτό το υπουργείο που να έχει περάσει από σχολείο, μετά την αποφοίτησή του απ' αυτό, εφόσον βέβαια πήγε σε δημόσιο σχολείο. Αμφιβάλω έντονα αν υπάρχει στέλεχος που να έχει σπουδάσει παιδαγωγικά. Δεν θα μπω σε μεγαλύτερη ανάλυση, δεν αξίζει, καθένας μπορεί να σκεφθεί περισσότερα και πιο καυστικά. Θα θέσω όμως για άλλη μια φορά το θέμα της ασφάλειας στα σχολεία μας. ΌΛΑ μα ΟΛΑ τα παλιά σχολικά συγκροτήματα (Δημοτικά και Νηπιαγωγεία) αποτελούν παγίδες κινδύνου για τα μέλη της σχολικής κοινότητας. Απουσία οδών άμεσης διαφυγής, παντελής απουσία πυρανίχνευσης και φυσικά πυρόσβεσης, πόρτες παγίδες και όχι έξοδοι κινδύνου, σκάλες παγίδες ολισθηρότητας, παράθυρα και τζάμια που μόνο ασφαλείας δεν θα μπορούσαν να χαρακτηρίζονται. Για όποιον έχει επισκεφθεί το Υπουργείο στο Μαρούσι και έχει την ατυχία να υπηρετεί σε ένα σχολικό συγκρότημα της δεκαετίας του '60, '70 έως και του 2000, θα αναρωτηθεί γιατί στο Υπουργείο η ασφάλεια των υπαλλήλων είναι σημαντικότερη από την αντίστοιχη των σχολείων που φιλοξενούν μικρά παιδιά.

Συμπληρώστε λοιπόν συνάδελφοι στο σύστημα ''survey'' χωρητικότητες με τη μεζούρα. Πόσο εξάλλου χώρο χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει, διότι αυτό τους ενδιαφέρει. Δεν τους ενδιαφέρει η παιδαγωγική διάσταση, η ποικιλία ερεθισμάτων, δεν τους ενδιαφέρει αν στο ολοήμερο νηπιαγωγείο μου τα 17 παιδιά έχουν 12 στρωματάκια (στο κάτω κάτω να κοιμούνται όρθια ή στα καρεκλάκια τους θα μπορούσε να απαντήσει κάποιος έξυπνος τεχνοκράτης του υπουργείου), δεν τους ενδιαφέρει αν τα παιδιά απαξιώνουν στη μελλοντική σχολική τους σταδιοδρομία το ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, αν το καταστρέφουν, αν το εχθρεύονται, αν, αν. Και φυσικά ετοιμαστείτε να ακούσουμε σε λίγα χρόνια με τη συνολική εκπαιδευτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί (υποχρηματοδότηση, συμπίεση αντισταθμιστικών προγραμμάτων και μαθησιακών εμπειριών κλπ) μια έρευνα από έναν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ διεθνή οργανισμό (π.χ. ΟΟΣΑ) για την κακή ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Και φυσικά μην αναρωτηθείτε σε ποιούς θα αποδωθούν οι ευθύνες. ΣΕ ΕΣΕΝΑ συνάδελφε και σε μένα! Όχι, γιατί δεν κάναμε άριστα το παιδαγωγικό μας καθήκον, αλλά γιατί δεν αντιταχθήκαμε στους απαξιωτές του προτάγματός μας, επαγγελματικού και προσωπικού. Την παιδεία που επιλέξαμε να υπηρετούμε. 

Ουδατζής Νίκος
ΠΕ60 Νηπιαγωγός
2ο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Ν.Μαρμαρά


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου