Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

ΣΤΕΡΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΣΗ...ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Αγαπητοί συνάδελφοι, έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα ιστορικά τεκμήρια της εκπαιδευτικής πολιτικής. Ερευνητικά κινούμενος απέκτησα υλικό για κόμματα, παρατάξεις, εκπαιδευτικούς και πολιτικούς πρωταγωνιστές, καθώς και κομπάρσους. Είναι ο μόνος τρόπος να πετύχεις, στο μέτρο του εφικτού, την αξιολογική ουδετερότητα, τουλάχιστον ερευνητικά, μιας και η προσωπική πολιτική/ιδεολογική τοποθέτηση καθενός, καθόσον λειτουργεί ως εργαλείο πρόσληψης μιας πραγματικότητας, άλλο τόσο δεσμεύει και περιορίζει τις θεάσεις. 

Στο δια ταύτα όμως. Ο "μπαμπούλας" της αξιολόγησης κυριαρχεί τους τελευταίους μήνες, μεταξύ άλλων θεμάτων στην εκπαιδευτική κοινότητα. Πραγματικός ή φανταστικός φόβος, ίσως αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα των επιθέσεων εναντίον μας. Διάβασα την ανακοίνωση της ΠΑΣΚ - ΔΗ.ΣΥ. Π.Ε. για τη συνδιάσκεψη που ετοίμαζε στις 24 Φεβρουαρίου στην πρωτεύουσα. Με απόλυτο σεβασμό στις παρατάξεις που συμμετείχαν, όσο συμμετείχαν, στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού σκηνικού της τελευταίας τριακονταετίας, δεν μπορώ να μην σχολιάσω, με αφορμή το κείμενό τους, το ρόλο που διαδραμάτισαν, την ευθύνη που τυχόν φέρουν, αποβλέποντας (εγώ) όχι σε ψήφους, αλλά σε αυτοκριτική του συνδικαλιστικού κινήματος. Ίσως έτσι να καταφέρουμε να συγκινήσουμε και κυρίως να ξανακερδίσουμε τον πολιτικό μας αυτοσεβασμό. Απαραίτητο βήμα σε όσα ενδιαφέροντα θα ακολουθήσουν είναι η ανάγνωση της ανακοίνωσης/πρόσκλησης της παράταξης. ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, δίχως διάθεση κριτικής προς την ΠΑΣΚ, μιας και οι "ΑΛΛΟΙ" παρόμοια θα έγραφαν, αλλάζοντας νόμους και κατακτήσεις, ίσως. Για λόγους συντομίας, δεν παραθέτω το σύνολο του κειμένου, αλλά τα ουσιώδη, κατ' εμέ. 

"Π.Α.Σ.Κ.-ΔΗ.ΣΥ. 1983-2013: «30 χρόνια Αγώνων για την Εκπαίδευση και τον Εκπαιδευτικό»

Τριάντα χρόνια συμπληρώθηκαν από την ίδρυση της παράταξης μας. Τριάντα χρόνια αγώνων για την εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό. Σ' αυτά τα χρόνια, ως πρώτη δύναμη στο χώρο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και έχοντας την ευθύνη Διοίκησης του κλάδου πετύχαμε με απεργιακούς αγώνες στους οποίους βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή, ιστορικές κατακτήσεις όπως:
    Η ίδρυση των παιδαγωγικών τμημάτων της χώρας (1982)
    Ο Ν.1264/82 για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες (1982)
    Η κατάργηση του επιθεωρητή και του επιθεωρητισμού (1983)
    Η καθιέρωση νέων αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων (1984)
    Ο Νόμος πλαίσιο για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπ/ση 1566 (1985)
    Η λειτουργία των ΣΔΕΝΠ και η εισαγωγή εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση (1989)
    Η λειτουργία του Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου που οδήγησε σε μαζικούς διορισμούς στην εκπαίδευση και κατάργηση της αδιοριστίας (1997)
    Η μείωση του διδακτικού ωραρίου μετά από πολυήμερο απεργιακό αγώνα (1997)
    Η μισθολογική εξίσωση εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (1997)
    Εξομοίωση των πτυχίων Παιδαγωγικών Ακαδημιών και Παιδαγωγικών Τμημάτων (1997)
    Η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, για ένα χρόνο, μετά τη μεγάλη απεργία (2006), κλπ.
     Όλα αυτά όσο και αν κάποιοι θέλουν να ξεχαστούν και προσπαθούν να τα απαξιώσουν, κερδήθηκαν, χάρη στους αγώνες και τις θυσίες του κλάδου. Τα πέτυχε το συνδικαλιστικό κίνημα που τώρα κάποιοι επιλέγουν να πετροβολούν. Είναι η ιστορία μας για την οποία είμαστε περήφανοι και οι παρακαταθήκες στις αυριανές γενιές. Δώσαμε τις μάχες ανεξάρτητα από το ποιος ήταν κάθε φορά στην κυβέρνηση. Πυξίδα μας ήταν το συμφέρον της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Ο γενικός απολογισμός των αγώνων ήταν θετικός και πολύτιμος για το χώρο των εκπαιδευτικών της Π.Ε.
    Δε διστάσαμε να έρθουμε σε ρήξη με τον πολιτικό φορέα στον οποίο είχαμε ιδεολογική αναφορά (ΠΑΣΟΚ) για την πολιτική που άσκησε, κυρίως, μετά το 2010 που σάρωσε κατακτήσεις και δικαιώματα χρόνων, που άσκησε μια νεοφιλελεύθερη πολιτική πέρα και έξω από τις αρχές και τις αξίες της διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη.
    Διαχωρίσαμε ενυπογράφως τη θέση μας από τις πολιτικές που άσκησε το ΠΑΣΟΚ και δε συμμετέχουμε, πλέον, ως παράταξη, σε καμιά κομματική διαδικασία.
    Η ηγεσία της παράταξής μας (Δ.Ο.Ε., αιρετοί) δεν πήραν ποτέ καμιά κυβερνητική θέση, ούτε έθεσαν υποψηφιότητα για Βουλευτές, γι' αυτό και είμαστε περήφανοι για τη στάση και τη δράση των στελεχών μας."


Μια μικρή κριτική για να μην θεωρεί κανείς πως η δήλωση "κατορθωμάτων" θα καταγραφεί αυτούσια στην ιστορία της εκπαίδευσης. Σε αντίθεση με τους συναδέλφους που "κατάφεραν" τα πάντα, ίσως και η ύπαρξή μας σ' αυτούς να οφείλεται, θα δημοσιοποιήσω σταδιακά ΤΕΚΜΗΡΙΑ έναντι της δικής τους ιστορικής παραχάραξης.
- Η πρόθεση ίδρυσης Παιδαγωγικών Τμημάτων αγαπητοί συνάδελφοι προηγήθηκε της δικής σας σύστασης σε πολιτικό φορέα!Προφανώς κάνετε πλάκα!
- Ο Ν.1264/82 αποτέλεσε μιας από τις πρώτες νομοθετικές ρυθμίσεις τις κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που σε καμία περίπτωση δεν υποκινήθηκε (η κατάθεση του νομοσχεδίου) από την παράταξή σας. .
- Καταργήθηκε ο επιθεωρητισμός από την παράταξή σας; Όχι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Μήπως η σχετική ρύθμιση αποτελούσε κεντρικό εκπαιδευτικό πυρήνα του προεκλογικού προγράμματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1977; 
- Η κατάκτηση του Ολοήμερου Δημοτικού και Νηπιαγωγείου αποτέλεσε θέση σας; Πού είναι γραμμένο συνάδελφοι; Σε ποιό κείμενό σας; Στον ίδιο νόμο (Ν.2525/97 του Γ.Αρσένη) ήταν κατάκτησή σας και τα υπόλοιπα που πέρασαν; Δεν περιμένω απάντηση, θα τη δώσω παρακάτω. 
- Τολμάτε να καπηλεύεστε την υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή ως δική σας κατάκτηση; Το 2006 αναφέρετε ως έτος κατάκτησης του αυτονόητου; 
Ούτε να ξεχάσουμε θέλουμε, ούτε να απαξιώσουμε. Αλλά δεν θα περάσει έτσι η προσπάθεια της επιθετικής σας πολιτικής. Όχι όσο υπάρχουν ιστορικά τεκμήρια! Τέλος, αφού βαράτε με άσφαιρα για στελέχη σας που δεν συμμετείχαν σε Εθνικές εκλογές ως υποψήφιοι βουλευτές κλπ, δίνετε το δικαίωμα να ρωτήσει κάθε αφελής ή προβοκάτορας: ''επιτρέπει η ΠΑΣΚ ΔΗ.ΣΥ. Π.Ε. τη συμμετοχή υποψήφιων αιρετών ΠΥΣΠΕ, ΑΠΥΣΠΕ και ΚΥΣΠΕ στο επικείμενο συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;" Μήπως το επικείμενο συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι "κομματική διαδικασία"; Επειδή εγώ άλλα ξέρω πως είναι ένα συνέδριο ρωτάω. Αλλά ξέχασα, αναφέρεστε προφανώς μόνο στην "ηγεσία" σας στην ΔΟΕ.

Αφού λοιπόν η ΠΑΣΚ ΔΗ.ΣΥ. Π.Ε. πέτυχε τα πάντα, ή σχεδόν τα πάντα, μιας και κάτι πρέπει να πέτυχε και η ΔΑΚΕ, ας δούμε τώρα τί ξέχασαν στην πορεία τους! Ας δούμε τί έλεγαν οι πολιτικοί/κομματικοί τους φορείς, με τους οποίους ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ συμπορεύτηκαν για δεκαετίες, πριν την πολυπόθητη ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ τους. Σε όσα ακολουθήσουν θα βγει κάποιος να μας πει πού έβαλαν την πινελιά τους; Εκτός κι αν η πολιτική/κομματική τους συμμετοχή/σύμπλευση με τους κυβερνώντες ήταν μόνο στις ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ και τα ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ τα έκαναν μόνοι τους οι Υπουργοί και οι Κυβερνήσεις.

Σταδιακά θα βλέπουμε όψεις του άλλου νομίσματος, αυτού που δεν αναφέρεται σε καμιά ανακοίνωσή τους ως επίτευγμα! Για την αρχή η αιχμή του δόρατός τους...

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ 

ΠΡΟΣΟΧΗ! Κατεβάστε το pdf και διαβάστε πράγματα και θαύματα. Προφανώς οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ τα αγνοούσαν. Ίσως είχαν διάβασμα εκείνη την εποχή ή δεν πρόλαβαν να τα διαβάσουν λόγω φόρτου εργασίας. Πρόκειται για κείμενο του ΥΠΕΠΘ υπό τον τίτλο "ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ", με ημερομηνία δημοσίευσης Μάρτιος 1992. Στις σελίδες που θα διαβάσετε αξίζει:
α) να απολογηθώ για το λογότυπο του blog ως μικρό μέτρο διαφύλαξης της αντιγραφής, μιας και το αρχειακό μου υλικό είναι σαν "παιδί" μου. Ωστόσο, οιοσδήποτε συνάδελφος επιθυμεί "καθαρές" τις σελίδες, ας μου στείλει σχετικό mail και θα του το στείλω. 
β) η ιστορία της αξιολόγησης πέφτει ΕΠΙΣΗΜΑ στο τραπέζι το 1992 από την Κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη. Εμπνευστής ο Γ.Σουφλιάς. Δεν αποτελεί εκπαιδευτική πολιτική μιας "νεοφιλελεύθερης" πολιτικής αντίληψης, όπως θα βιαστεί κάποιος να πει, μιας και έχουμε επανάληψη των ιδίων θέσεων/προτάσεων επί Κ.Καραμανλή, με συγγραφέα τον Γ.Σουφλιά και πάλι ως "Γραμματέα Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας" τη δεκαετία του 2000. Θέλετε συνάδελφοι της ΔΑΚΕ να σας το στείλω;
γ) για όσους έχουν υπομονή και επιμονή και διαβάσουν το κείμενο του 1992, κάντε έναν επιπρόσθετο κόπο και διαβάστε και το σημερινό κείμενο "διαβούλευσης" για την αξιολόγηση. Ναι, αυτό που απειλεί σήμερα την επαγγελματική μας υπόσταση. Συμπτώσεις;
Το link για το αρχείο (δεν συμπεριέλαβα το σύνολο του τεύχους, αλλά μόνο ότι αφορά την αξιολόγηση) είναι το 

Επόμενο. Ν.2525/1997 του Γ.Αρσένη (εξετάσεις, κατάργηση επετηρίδας, διαγωνισμός ΑΣΕΠ, "άνοιγμα" τριτοβάθμιων ιδρυμάτων, Ολοήμερα, Αξιολόγηση, κλπ).
Για όσους δεν έτυχε να γνωρίζουν τη διαδικασία ψήφισης στη Βουλή, ενημερώνω. Κατατέθηκε τον Αύγουστο του 1997 στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ο νόμος και εκεί έγινε μια εκτενής συζήτηση, αλλά τα πρακτικά δεν είναι τόσο "κοινά" όσο της ολομέλειας. Άρα, εκεί κάθε κόμμα, κάθε εκπρόσωπος, μπορεί να λέει και κάτι παραπάνω. 


Α.Καραμάριος: (Εισηγητής της Μειοψηφίας - Νέα Δημοκρατία).Στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
‘’Σύμφωνα με την Εισηγητική Έκθεση – ερχόμενος τώρα στο άρθρο 8 του νομοσχεδίου – στην ποιοτική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού θα συμβάλει και η καθιέρωση διαδικασιών αξιολόγησης και με τον τρόπο αυτό εξαλείφεται ένα βασικό πρόβλημα της ελληνικής εκπαίδευσης. Χαιρόμαστε γιατί η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έστω και αργά, επιτέλους αντιλήφθηκε ότι η κατάργηση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού, που επί 18 χρόνια υιοθετούσε κάτω από την πίεση των συνδικαλιστικών της οργάνων μόνο προβλήματα συσσώρευσε. Διαφωνούμε όμως ως προς τον τρόπο και τα πρόσωπα που το νομοσχέδιο ορίζει. Ποιοι θα ασκήσουν κ. Υπουργέ αξιολόγηση; Οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων και οι προϊστάμενοι εκπαίδευσης, που επιλέξατε με μοναδικό κριτήριο τη κομματική τους ταυτότητα και που δεν λέτε πουθενά αν αυτό το σύστημα επιλογής θα αλλάξει; Τι και με ποια κριτήρια θα αξιολογηθούν;’’. Βουλή των Ελλήνων, Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής, Θέρος 1997, Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, Τετάρτη 27 Αυγούστου 1997, σελ. 8.
Α.Καραμάριος: (Εισηγητής της Μειοψηφίας - Νέα Δημοκρατία).Στην Ολομέλεια της Βουλής.

"Όσον αφορά τον τρόπο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου των εκπαιδευτικών, διαφωνούμε ριζικά. Μην ξεχνάτε ότι πρώτη η Νέα Δημοκρατία ζήτησε την αξιολόγηση, αλλά όχι βέβαια όπως προβλέπεται σ’ αυτό το σχέδιο νόμου, δηλαδή όχι από τους κομματικούς προϊσταμένους της εκπαίδευσης και τους διευθυντές των σχολικών μονάδων που διόρισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ας ακουστούν επιτέλους ορισμένες αλήθειες στην Αίθουσα. Το 1982 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατάργησε τους επιθεωρητές. Το 1994 πάλι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατήργησε το προεδρικό διάταγμα του Σουφλιά. Αλλά αφού ο εκπαιδευτικός θα αξιολογείται από τους φυσικούς προϊσταμένους τους μέσα από την εκπαιδευτική κοινότητα, τι τους θέλετε τους τετρακόσιους πραιτωριανούς αξιολογητές, οι οποίοι μάλιστα θα έχουν το δικαίωμα επιβολής και πειθαρχικών ποινών; Ναι, εμείς δεχόμαστε την αξιολόγηση, αλλά πάντα από ειδικούς ανθρώπους εκπαιδευτικούς, μέσα από την εκπαιδευτική κοινότητα και όχι μέσα από ξένα σώματα, που οι διατάξεις του νομοσχεδίου καθαρά και ξάστερα το επιτρέπουν’’.
Πρακτικά Βουλής Θ΄ Περίοδος, Σύνοδος Α΄, Τμήμα Διακοπής Εργασιών Βουλής Θέρους 1997, Συνεδρίαση ΛΑ΄, Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 1997, σελ. 979. 

Β.Κοντογιαννόπουλος: (Νέα Δημοκρατία). Στην Ολομέλεια της Βουλής. 
‘’Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί και το εκπαιδευτικό τους έργο είναι ανάγκη να αξιολογούνται - και όπως πιστεύει η Νέα Δημοκρατία – από μόνιμα και αξιοκρατικά επιλεγμένα στελέχη. Και ας μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις. Ο θεσμός του επιθεωρητή – είτε αξιολογητή τον ονομάσουμε είτε αλλιώς, μπορεί να δυσφημίστηκε και από την ανεπάρκεια και στρεβλή εφαρμογή του από σημαντικό μέρος των στελεχών του, αλλά και από την επικράτηση ισοπεδωτικών αντιλήψεων, μετά το 1981. (…) Η αποτίμηση του έργου του εκπαιδευτικού είναι ένα μέρος μόνο της διαδικασίας αξιολόγησης και ασφαλώς συνυπολογιζομένων των άλλων συντελεστών εκπαίδευσης, όπως είναι η υποδομή, το επίπεδο των προγραμμάτων και των βιβλίων. (…) Ο σημερινός Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είχε το πολιτικό θάρρος να στηρίξει δημόσια τις δύο αυτές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας τις παραμονές συνδικαλιστικών εκλογών των εκπαιδευτικών’’.
Πρακτικά Βουλής Θ΄ Περίοδος, Σύνοδος Α΄, Τμήμα Διακοπής Εργασιών Βουλής Θέρους 1997, Συνεδρίαση ΛΒ΄, Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 1997, σσ.992-3). 

Χρήστος Χρήστου (Πρόεδρος ΔΟΕ). Στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
"Είμαστε υπέρ της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και απαντάω στον κ. Κοντογιαννόπουλο, ότι αν κάποιος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του, υπάρχει και ο υπαλληλικός κώδικας. Δεν έχουμε καμία σχέση με τους εκπαιδευτικούς, που δεν είναι εντάξει στα καθήκοντά τους. Διαφωνούμε ριζικά με το Σώμα των Μόνιμων Αξιολογητών και εκφράζω βαθύτατη ανησυχία, ότι το Σώμα αυτό θα οδηγήσει στον ασφυκτικό και ιδεολογικό έλεγχο της εκπαίδευσης και θα μεταβάλλει το σχολείο από χώρο χαράς, δημοκρατίας και ευτυχίας, παιδαγωγικής ελευθερίας και αυτονομίας σε πεδίο συγκρούσεων, αντιπαραθέσεων και αντιπαλοτήτων’’. (σελ.26).

Γ.Αρσένης (ΥΠΕΠΘ) Στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
‘’…Ποια είναι η σκέψη μας. Αν είχαμε ένα σύστημα που η αξιολόγηση είχε καθιερωθεί δεκαετίες πριν και ο διευθυντής, ο προϊστάμενος γραφείου και ο σχολικός σύμβουλος είχαν περάσει από διαδικασίες καταξιωμένες μέσα στον ίδιο τον χώρο, θα έλεγα ότι η εσωτερική αξιολόγηση ίσως ήταν αρκετή. Εάν όμως, αφήσουμε τώρα την αξιολόγηση μέσα στην εσωτερική δομή, θα γίνει χάος, θα γίνουν συναλλαγές και τελικά θα καταστρέψουν το εκπαιδευτικό σύστημα και θα καταπιέσουν τον εκπαιδευτικό. Εμείς λέμε να προχωρήσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, να αρχίσει επιτέλους να γίνεται η αξιολόγηση, αλλά παράλληλα να υπάρχει μια ανεξάρτητη αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου από πεπειραμένους εκπαιδευτικούς. Οι ανεξάρτητοι αυτοί αξιολογητές θα είναι εκπαιδευτικοί αυξημένων προσόντων, που έχουν τουλάχιστον δωδεκαετή προϋπηρεσία στην εκπαίδευσης, θα επιλέγονται με διαγωνισμό και οι οποίοι θα αξιολογούν το εκπαιδευτικό έργο της μονάδας. Αξιολογώντας το έργο της μονάδας, ζητούν από τον διευθυντή και τους άλλους τις εκθέσεις των καθηγητών, εξετάζουν το πρόγραμμα και παρατηρούν τι γίνεται στο σχολείο’’. 

Στην Ολομέλεια της Βουλής

‘’…Η αξιολόγηση δεν είναι για να αστυνομεύσει τον εκπαιδευτικό, είναι για να τον βοηθήσει τον εκπαιδευτικό, για να αναβαθμίσει την εκπαιδευτική του απόδοση. Είναι για να βοηθήσει τη σχολική μονάδα να βελτιώσει την απόδοσή της. Το σύστημα είναι σύστημα υποβοηθητικό του έργου του εκπαιδευτικού. Και εδώ, και η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ έχουν καταθέσει την άποψη ότι πρέπει να υπάρχει αξιολόγηση. Διαφωνούν λένε μόνο στο θέμα των αξιολογητών. Κοιτάξτε, σε ένα σύστημα το οποίο δεν έχει μάθει να αξιολογείται, δεν μπορούμε να αφήσουμε την αξιολόγηση μόνο στο διευθυντή ή στον προϊστάμενο γραφείου ή στο σχολικό σύμβουλο. Θα χρειαστεί και ένα ανεξάρτητο σώμα, το οποίο θα προστατεύσει και τον εκπαιδευτικό από τυχόν αυθαιρεσίες της ηγεσίας του εκπαιδευτικού συστήματος’’  (σελ.990).
 
Η αξιολόγηση ήταν στο πρόγραμμα. Στο πρόγραμμα της εκπαιδευτικής πολιτικής των "μεγάλων" κομμάτων, των κυβερνήσεών τους. Για συγκεκριμένους λόγους, κάθε φορά, δεν εφαρμόστηκε στην πράξη. Το πίστευαν, το ήθελαν. Τα συμπεράσματα δικά σας. Μια τελευταία ερώτηση να θέσω όμως: μήπως το ότι τελικά δεν εφαρμόστηκε παρά τις δηλώσεις τους τα τελευταία 20 χρόνια ήταν κι αυτό κατάκτησή σας; 
Ας αλλάξουμε τακτική συνάδελφοι συνδικαλιστές. Ας κοιταχτούμε στα μάτια. Λάθη πολλά έγιναν από πολλές πλευρές, αλλά όσο έχετε τη λογική δημοσίευσης των κατακτήσεών σας, είναι προφανές πως θα έχετε απέναντί σας την ιστορική μνήμη και κυρίως τα ΤΕΚΜΗΡΙΑ. Δυστυχώς έτσι αποδυναμώνεται ο συνδικαλισμός μας και ΤΩΡΑ είναι η ώρα να κάνετε και εσείς τη δική σας ΥΠΕΡΒΑΣΗ. 

Με υποβολή συγνώμης για την έκταση της ανάρτησης...αλλά και όποιων λαθών (που προσφέρουν τροφή σχολιασμού για τους "μικρούς" εκπροσώπους μας και όσους ακόμα αντιγράφουν τα κείμενα της Αθήνας) λόγω της ώρας...

Ουδατζής Νικος
ΠΕ60 Νηπιαγωγός
2ο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Ν.Μαρμαρά